Ik zal wat proberen te vertellen over mijn schilderen. Ik schilder ongeveer vanaf m’n 60ste. Een vriend nam me mee naar een schilderclubje , dat werd geen succes, maar ik merkte dat ik er wel veel plezier in had. Ik schilder niet vanuit een innerlijke drang, maar omdat ik er lol in heb om te ontdekken hoe het wordt. Ik heb geen behoefte om m’n innerlijke gevoelens op het doek weer te geven maar schilder alleen dat wat me emotioneel raakt. Ik probeer die emotie in een schilderij weer te geven. Ik probeer geen fijnschilder te zijn, het beeld moet gevormd worden in het hoofd van de kijker. Ben bewonderaar van impressionisten die met een paar verfstreken het beeld in het hoofd van de kijker scheppen. Schilderen kan nooit mislukken, als het je niet bevalt verf je er overheen tot het goed is. Daarom vind ik aquarel te lastig, dat is niet te corrigeren. Ik schilder momenteel bij het groepje van Yvon Bos Eijssen, ze is heel inspirerend, laat je volkomen vrij en als ze corrigeert gebeurt dat altijd ik de vorm van een aanbeveling.